Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Συμβασιούχοι Υουργείου Πολιτισμού - Αναγνώριση συμβάσεων ως αορίστου χρόνου, Κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών




Απόφαση-πιλότο για συμβασιούχους ορισμένου χρόνου, των οποίων οι συμβάσεις έληξαν, εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας, καθώς με αφορμή προσφυγή 27 συμβασιούχων του υπουργείου Πολιτισμού έκρινε ότι το υπουργείο θα πρέπει να αποδέχεται την προσφερόμενη εργασία τους και να τους καταβάλλει τις αποδοχές τους έως την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της κύριας αγωγής.


Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση-πρόκριμα, οι εργαζόμενοι των οποίων οι συμβάσεις έληξαν κάλυπταν επί της ουσίας πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ωστόσο το υπουργείο τούς απασχολούσε με αλυσιδωτές συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
«Οι συμβάσεις, αν και δεν ήταν συνεχείς αλλά μεσολαβούσε κενό χρονικό διάστημα μεταξύ τους, καταδεικνύουν ότι με τις ανωτέρω ειδικότητες εργάστηκαν καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες του καθ' ου, δεδομένου ότι τα καθήκοντά τους δεν σχετίζονταν με εποχικές ανάγκες», αναφέρεται στην απόφαση.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο αναφέρεται στο σκεπτικό του στην οδηγία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης (1990/70 ΕΚ) με την οποία επιδιώκεται η καθιέρωση πλαισίου προκειμένου να αποτραπεί η κατάχρηση που προκαλείται από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή εργασιακών σχέσεων ορισμένου χρόνου. Ερμηνεύοντας την οδηγία έκρινε ότι όσο το εσωτερικό δίκαιο του κράτους-μέλους δεν περιλαμβάνει άλλα αποτελεσματικά μέτρα για την αποφυγή κατάχρησης διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου, η κοινοτική οδηγία αποκλείει την εφαρμογή της εθνικής νομοθεσίας που απαγορεύει τη μετατροπή σε αορίστου χρόνου των διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου, οι οποίες καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Ως εκ τούτου, καταλήγει η απόφαση, «η θέσπιση χρονικών κριτηρίων» που θέτει το διάταγμα Παυλόπουλου «συνιστά μείωση της προστασίας των εργαζομένων».
(Πηγή: www.enet.gr)